Reisverslag 5
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Martin
14 September 2016 | Brazilië, Rio de Janeiro
Eindelijk een locatie en de tijd gevonden om met reisverslag 5 verder te gaan. Voordat ik het weer vergeet, wil ik jullie bedanken voor jullie reacties op mijn reisverslagen. Leuk om dat ook te lezen dat men met me meereist/leeft.
Een middagje op het strand van Copocabanabeach moet je natuurlijk doen. Heerlijk gezond en gezwommen en genoten van al die mooie uitzichten.
In mijn laatste reisverslag schreef ik over Rio en de spelen. De finalekaarten voor mannen (beach) volleybal en vrouwen is gelukt om te bemachtigen, lucky boy I am. Onze Nederlandse dames waren er in geslaagd om de halve finales (verloren) te bereiken en uiteindelijk te proberen een bronzen plak binnen te halen. Dat wil ik dus niet missen. Ik heb op straat (op de dag van deze wedstrijd) bij het stadion een kaartje kunnen scoren. En nu meteen het stadion in. Zoals jullie al weten hebben ze het niet gehaald, maar een hele prestatie op zich, geweldig. Aan het eind van de middag naar het Holland Heineken House (HHH) waar de Olympische spelen en onze sporters (huldigingen) kunnen volgen. De locatie was mooi, heel groot beeldscherm, een zwembad en een goede horecagelegenheid. Op dat moment was de voetbalfinale mannen (Brazilie-Duitsland) te zien. Intussen hamburger naar binnen werken en in gesprek gekomen met een Nederlandse vrijwilliger (1 van de vele duizenden) die in het basketbalstadion de ticketcontrole deed. Tussendoor had hij tijd om een aantal evenementen te bezoeken en had het erg naar zijn zin. Intussen gingen mijn ogen naar een drietal damen in oranje, jawel van ons volleybalteam! Een van hen is de spelverdeelster Dijkema (mijn vak ook in mijn team) en even met hen gekletst. Heb hun dan ook gefeliciteerd met deze geweldige prestatie en zei tegen hen dat ik ze graag over4 jaar in Tokio wil zien spelen...... Effe tussendoor, vergat ik mijn eerdere verslag. Trouwens ik kwam onze beste aanvalster Sloetjes tegen in de metro, wat een lange meid zeg. Ze hadden met wat moeite met 3-2 gewonnen van Servie. Heb haar dus gefeliciteerd, maar ze was niet te spreken dat ze naar 2-0 voorsprong het zover hadden moeten laten komen. Wel leuk voor het publiek zei ik tegen haar. En nu naar de finale volleybaldames (China-Servie) die door de Chinezen vrij gemakkelijk werd gewonnen met 3-1.
Tja nu alweer 21 augustus de laatste Olympische speeldag en naar de volleybalfinale mannen (Brazilie-Italie) gegaan. Ik had meer van de Italianen verwacht, maar de Braziliannen waren oppermachtig (3-1). Hun servicedruk (sprongservice) was zo goed en constand op hoog niveau, daar was voor de Italianen geen houden aan. De Brazilaanse sterspeler Wallace was niet te houden. En nu weer terug naar mijn hostal om de sluitingsceremonie op TV te zien. Ik vond het een mooi, kleurrijk en sambaswingend show. Eerlijk gezegd vond ik de sluitingsceremonie mooier dan de opening.
Nu heb ik nog 2 dagen te tijd om wat van Rio te zien. Allereerst de mooie kleurijke betegelde trappen ¨Escadaris Selaron¨ betreden, gezellig punt met vele toeristen. Daarna een T-shirt scoren van de spelen en dat is gelukt. Nu door naar het bekende Rotsen Sugar loaf (Pao da Acucar met zijn kabelbaan) om vanaf daarboven Rio te aanschouwen. Enige minpunt was dat het bewolkt was, jammer. Ter afsluiting ben ik met de Pool Maciek naar een zogenaamde Churascanja (restaurant) gegaan om een keer onbeperkt geroosterd/gegrild vlees te eten. Daar was niet tegen te eten, zoveel en gevarieerd.......... De volgende dag (23 aug. laatste dag in Rio) met Maciek naar de bekende Botanic Garden (Jardim Botanica do Rio de Janeiro) geweest. Echt een grote tuin en de moeite waard om te bezoeken. En nu ´s middags met een binnenlandse vlucht naar Salvador aan de kust. De volgende ochtend in de regen naar het oude historische centrum van Salvador (Pelourinho) gegaan. Een sfeervol oud gedeelte, maar foto`s maken ging door de aanhoudende regen niet, waardeloos. Daar op straat een paraplu gekocht en de oude kerk ¨Igreja da Ordem Terceira de Sao Francisco bezocht. De facade is een prachtig ingekerfde zandstenen aangezicht.Wat heet toevallig, Stephan de jongste zoon van Marian was deze periode voor zijn werk in Salvador en we hebben nog´s avonds samen gegeten, kleine wereld niet?
De volgende ochtend om 5.00 uur naar de busterminal im een 7 uur durende busreis naar Lencois (naar de binnenlanden). De volgende uitdaging is het bezoek aan het national park Chapada Diamantina. Twee dagen in het park geweest --> grotten, lagunes, snorkelen, wandelen langs de rivier... De eerste dag was er veel motregen en dat maakt het er niet leuker op, maar tja wat moet je. De 2de dag was een een mooie vermoeiende trektocht door het gebied om uiteidelijk de waterval te zien van een aardige hoogte. Mooie uitzichten en aan het eind van de dag lekker gezwommen bij een waterval, maar dat water was loeikoud, bikkel die ik ben. De volgende dag weer naar Salvador met de bus en weer een nachtje doorgebracht in dezelfde hostal. De volgende ochtend naar mijn volgende bestemming Recife en Olinda (naar het noorden a/d kust) met het vliegtuig. Aangekomen in Recife verder met de metro en taxi naar Olinda (vlakbij Recife) om naar een mini-pousada (eenvoudig slaapadres) te gaan en ontvangen door Alexandro een Italiaan van orgine. Een sfeervolle pousada en tuin. Hij was gescheiden en heeft een zoontje van 3 jaar die erg veel aandacht vraagt en dat was te merken. Olinda staat bekend om zijn zeer kleurrijke straten en woningen en zijn sfeer. Alleen het strand hier in niet zo mooi. Heb ook nog veel gewandeld door Olinda. Ik was er 3 nachten, maar twee nachten zijn eigelijk voldoende. 2 September weer terug voor een nachtje Recife in de wijk Bio Viagem vlak bij strand. Ik wilde zwemmen maar het werd vloed (heb ik weer) en dat werd geen zwemmen. Wat me erg tegenviel is dat veel Brazilanen (baliepersoneel v/d hostal) geen engels kunnen en dat is knap vermoeiend. Ik heb daarom veel mijn app translator moeten gebruiken om duidelijk te maken wat ik wilde weten en dan nog kijken ze af en toe met glazige ogen. Volgende uitdaging is mijn vlucht naar Parnaiba ( nog noordelijker a/d kust) en nachtje daar geslapen. Want mijn volgende stek is Barreirinhas. Dat wordt dus vroeg opstaan om de 5.30 uur bus te halen in dit gat. Het zou een lange reisdag worden (dacht ik), want de reis zou in 3 ntrajecten moeten paatsvinden. Op het busstation spark ik een frans stel en 2 duitse vriendinnen. Zij deden hetzelfde traject als ik, leuk toch een beetje aanspraak. Onze eerste stop was Tutoia en gingen we ons vijfen met bepakking en al in een opgepropte taxi om vervolgens onderweg door een vriendje (in Paulino Neves) van hem verder te reizen in een grote jeep om uiteindelijk via zandwegen in Barreirinhas terecht te komen. Avontuurlijk en de reisduur was een stuk korter dan we dachten en we konden met zijn vijven de kosten delen en dat scheelde aanzienlijk. Aangekomen bij mijn hostal meteen door de volgend dag een 7 1/2 uur durende excursie geregeld om het national park Lencois Maranhenses te bezoeken. Dit was een boottoer over de rivier richting de zeemonding met de nodige stops onderweg. Leuke ontmoetingen met Braziliaanse oudere stellen die geitersserd in je zijn. Kreeg een typisch plaatselijk alcolholisch drankje door hen aangeboden, leuk toch. Later met een ander oudr stel in gesprek en de man kon goed engels (heeft bij oliemaatschappijen gewerkt) en dat waren leuke gesprekken. Samen gegeten en aan de rivier (sterke stroming) gepoedeld. Voor de volgende de tour gedaan die ik voor ogen has, namelijk een excursie per jeep naar witte duinen met zijn kleurige lagunes (duinmeren). Dit is een mooie excursie naar het zogenaamde Athens. Prachtige dag. Onderweg contact met 2 braziliaanse dames. Samen opgetrokken en gekletst. Prachtige rit door spierwitte duinen, bijzonder hoor. In een blauwgroene lagune gezwommen met het zonnetje op onze kruin, heerlijk............
De volgende ochtend (7 sept.) met de bus Sao Luis (nog weer noorde-lijker) gereist en naar mijn hostal met de taxi gegaan. Dit was een tussenstop voor mijn volgende bestemming namelijk de volgende ochtend om 5.50 uur vlucht naar Manaus. Dit keer een vlucht met een flinke omweg via Brasil (hoofdstad van Brazilie), maar dat was een stuk goedkoper (had mijn liefje natuurlijk geregeld). Om ca. 12.00 uur was ik in Manaus en opgepikt door de organisatie Amazon Green Tours die mijn 5-daagse trip door het Amazonegebied regelt. 9 September mijn eerste tourdag richting het Amazonegebied met een bezoek aan een indianenstam, gezwommen met dolfijnen en die dag naar onze junglelodge gereden (pokke-eind gereden om daar te komen). Een mooie locatie aan een van de zijarmen van de Amazone. 2 Nachten slapen in de lodge en 2 nachten slapen in een hangmat in de jungle. Het programma bestond uit piranha-vissen, kaaimannen spotten en vangen, in de avond vissen vangen met een harpoen, slangen proberen te spotten, vogels en wildlife spotten. Mijn verwachtingen waren hoger wat betreft wildlife spotting. Wel apen gezien, maar voor de rest niet, erg jammer. In dit gebied heeft in het verre verleden veel ontbossing plaastgevonden voor de palmolieproductie en dat kon je op vele plekken nog goed waarnemen. Dus mijn verblijf in een maagdelike jungle was dus geen sprake van. Dit was een second forest waar de diversiteit van weleer bij lange niet aanwezig was. Natuurlijk liep je tijdes de junglewandelingen langs grote bomen en vele planten en lianen. Om meer maagdelijke jungle, vogels en wildlife te spotten zou je de boottour over de Amazone moeten doen, want die vaart wel 400 km de Amazone in. De junglenachten was wel een bijzondere ervaring om je kamp op te zetten, kampvuur met daarboven een kip die staat te garen en een pot rijst die staat te koken. Ook het slapen in een hangmat was voor mij nieuw en het slapen daarin viel me hardstikke mee. De gidsen maakten veel gebruik van het materiaal uit de jungle. Verbindingsmateriaal (touw maken van de bast van een bepaalde boom). Af en toe wakker door insecten en dierengeluiden. Trouwens bij onze nachtboottipjes2 zeer grote kikkers gespot, apart hoor. Overdag en ´s nachts kwamen we ook de nodige grote spinnen tegen brrrr. Het onbijt bestond uit crackers, gekookte eieren en ananas.
Wat ook vermeldingswaardig is dat we tijdens een jungletocht zijn verdwaald. Onze 2 gidsen hadden op een bepaalde moment vergeten het pad te markeren met inkervingen in de boomstammen onderweg. We waren echt verdwaald en dat met 2 gidsen, bijzonder. Uiteindelijk zijn we weer in de bewoond wereld gekomen maar toch....
Afgelopen nacht met het vliegtuig (van Manaus via Sao Paulo naar Campo Grande) naar mijn volgende avontuur, een bezoek aan het zeer uitgestrekte moerasgebied Pantanal. Dit ligt zuidwestlijk in Brazilie. In mijn volgend verslag hierover meer natuurliijk.
Ik heb helaas geen tijd om de foto´s hierbij te plaatsen maar probeer dit natuurlijk z.s.m. te doen.
Een middagje op het strand van Copocabanabeach moet je natuurlijk doen. Heerlijk gezond en gezwommen en genoten van al die mooie uitzichten.
In mijn laatste reisverslag schreef ik over Rio en de spelen. De finalekaarten voor mannen (beach) volleybal en vrouwen is gelukt om te bemachtigen, lucky boy I am. Onze Nederlandse dames waren er in geslaagd om de halve finales (verloren) te bereiken en uiteindelijk te proberen een bronzen plak binnen te halen. Dat wil ik dus niet missen. Ik heb op straat (op de dag van deze wedstrijd) bij het stadion een kaartje kunnen scoren. En nu meteen het stadion in. Zoals jullie al weten hebben ze het niet gehaald, maar een hele prestatie op zich, geweldig. Aan het eind van de middag naar het Holland Heineken House (HHH) waar de Olympische spelen en onze sporters (huldigingen) kunnen volgen. De locatie was mooi, heel groot beeldscherm, een zwembad en een goede horecagelegenheid. Op dat moment was de voetbalfinale mannen (Brazilie-Duitsland) te zien. Intussen hamburger naar binnen werken en in gesprek gekomen met een Nederlandse vrijwilliger (1 van de vele duizenden) die in het basketbalstadion de ticketcontrole deed. Tussendoor had hij tijd om een aantal evenementen te bezoeken en had het erg naar zijn zin. Intussen gingen mijn ogen naar een drietal damen in oranje, jawel van ons volleybalteam! Een van hen is de spelverdeelster Dijkema (mijn vak ook in mijn team) en even met hen gekletst. Heb hun dan ook gefeliciteerd met deze geweldige prestatie en zei tegen hen dat ik ze graag over4 jaar in Tokio wil zien spelen...... Effe tussendoor, vergat ik mijn eerdere verslag. Trouwens ik kwam onze beste aanvalster Sloetjes tegen in de metro, wat een lange meid zeg. Ze hadden met wat moeite met 3-2 gewonnen van Servie. Heb haar dus gefeliciteerd, maar ze was niet te spreken dat ze naar 2-0 voorsprong het zover hadden moeten laten komen. Wel leuk voor het publiek zei ik tegen haar. En nu naar de finale volleybaldames (China-Servie) die door de Chinezen vrij gemakkelijk werd gewonnen met 3-1.
Tja nu alweer 21 augustus de laatste Olympische speeldag en naar de volleybalfinale mannen (Brazilie-Italie) gegaan. Ik had meer van de Italianen verwacht, maar de Braziliannen waren oppermachtig (3-1). Hun servicedruk (sprongservice) was zo goed en constand op hoog niveau, daar was voor de Italianen geen houden aan. De Brazilaanse sterspeler Wallace was niet te houden. En nu weer terug naar mijn hostal om de sluitingsceremonie op TV te zien. Ik vond het een mooi, kleurrijk en sambaswingend show. Eerlijk gezegd vond ik de sluitingsceremonie mooier dan de opening.
Nu heb ik nog 2 dagen te tijd om wat van Rio te zien. Allereerst de mooie kleurijke betegelde trappen ¨Escadaris Selaron¨ betreden, gezellig punt met vele toeristen. Daarna een T-shirt scoren van de spelen en dat is gelukt. Nu door naar het bekende Rotsen Sugar loaf (Pao da Acucar met zijn kabelbaan) om vanaf daarboven Rio te aanschouwen. Enige minpunt was dat het bewolkt was, jammer. Ter afsluiting ben ik met de Pool Maciek naar een zogenaamde Churascanja (restaurant) gegaan om een keer onbeperkt geroosterd/gegrild vlees te eten. Daar was niet tegen te eten, zoveel en gevarieerd.......... De volgende dag (23 aug. laatste dag in Rio) met Maciek naar de bekende Botanic Garden (Jardim Botanica do Rio de Janeiro) geweest. Echt een grote tuin en de moeite waard om te bezoeken. En nu ´s middags met een binnenlandse vlucht naar Salvador aan de kust. De volgende ochtend in de regen naar het oude historische centrum van Salvador (Pelourinho) gegaan. Een sfeervol oud gedeelte, maar foto`s maken ging door de aanhoudende regen niet, waardeloos. Daar op straat een paraplu gekocht en de oude kerk ¨Igreja da Ordem Terceira de Sao Francisco bezocht. De facade is een prachtig ingekerfde zandstenen aangezicht.Wat heet toevallig, Stephan de jongste zoon van Marian was deze periode voor zijn werk in Salvador en we hebben nog´s avonds samen gegeten, kleine wereld niet?
De volgende ochtend om 5.00 uur naar de busterminal im een 7 uur durende busreis naar Lencois (naar de binnenlanden). De volgende uitdaging is het bezoek aan het national park Chapada Diamantina. Twee dagen in het park geweest --> grotten, lagunes, snorkelen, wandelen langs de rivier... De eerste dag was er veel motregen en dat maakt het er niet leuker op, maar tja wat moet je. De 2de dag was een een mooie vermoeiende trektocht door het gebied om uiteidelijk de waterval te zien van een aardige hoogte. Mooie uitzichten en aan het eind van de dag lekker gezwommen bij een waterval, maar dat water was loeikoud, bikkel die ik ben. De volgende dag weer naar Salvador met de bus en weer een nachtje doorgebracht in dezelfde hostal. De volgende ochtend naar mijn volgende bestemming Recife en Olinda (naar het noorden a/d kust) met het vliegtuig. Aangekomen in Recife verder met de metro en taxi naar Olinda (vlakbij Recife) om naar een mini-pousada (eenvoudig slaapadres) te gaan en ontvangen door Alexandro een Italiaan van orgine. Een sfeervolle pousada en tuin. Hij was gescheiden en heeft een zoontje van 3 jaar die erg veel aandacht vraagt en dat was te merken. Olinda staat bekend om zijn zeer kleurrijke straten en woningen en zijn sfeer. Alleen het strand hier in niet zo mooi. Heb ook nog veel gewandeld door Olinda. Ik was er 3 nachten, maar twee nachten zijn eigelijk voldoende. 2 September weer terug voor een nachtje Recife in de wijk Bio Viagem vlak bij strand. Ik wilde zwemmen maar het werd vloed (heb ik weer) en dat werd geen zwemmen. Wat me erg tegenviel is dat veel Brazilanen (baliepersoneel v/d hostal) geen engels kunnen en dat is knap vermoeiend. Ik heb daarom veel mijn app translator moeten gebruiken om duidelijk te maken wat ik wilde weten en dan nog kijken ze af en toe met glazige ogen. Volgende uitdaging is mijn vlucht naar Parnaiba ( nog noordelijker a/d kust) en nachtje daar geslapen. Want mijn volgende stek is Barreirinhas. Dat wordt dus vroeg opstaan om de 5.30 uur bus te halen in dit gat. Het zou een lange reisdag worden (dacht ik), want de reis zou in 3 ntrajecten moeten paatsvinden. Op het busstation spark ik een frans stel en 2 duitse vriendinnen. Zij deden hetzelfde traject als ik, leuk toch een beetje aanspraak. Onze eerste stop was Tutoia en gingen we ons vijfen met bepakking en al in een opgepropte taxi om vervolgens onderweg door een vriendje (in Paulino Neves) van hem verder te reizen in een grote jeep om uiteindelijk via zandwegen in Barreirinhas terecht te komen. Avontuurlijk en de reisduur was een stuk korter dan we dachten en we konden met zijn vijven de kosten delen en dat scheelde aanzienlijk. Aangekomen bij mijn hostal meteen door de volgend dag een 7 1/2 uur durende excursie geregeld om het national park Lencois Maranhenses te bezoeken. Dit was een boottoer over de rivier richting de zeemonding met de nodige stops onderweg. Leuke ontmoetingen met Braziliaanse oudere stellen die geitersserd in je zijn. Kreeg een typisch plaatselijk alcolholisch drankje door hen aangeboden, leuk toch. Later met een ander oudr stel in gesprek en de man kon goed engels (heeft bij oliemaatschappijen gewerkt) en dat waren leuke gesprekken. Samen gegeten en aan de rivier (sterke stroming) gepoedeld. Voor de volgende de tour gedaan die ik voor ogen has, namelijk een excursie per jeep naar witte duinen met zijn kleurige lagunes (duinmeren). Dit is een mooie excursie naar het zogenaamde Athens. Prachtige dag. Onderweg contact met 2 braziliaanse dames. Samen opgetrokken en gekletst. Prachtige rit door spierwitte duinen, bijzonder hoor. In een blauwgroene lagune gezwommen met het zonnetje op onze kruin, heerlijk............
De volgende ochtend (7 sept.) met de bus Sao Luis (nog weer noorde-lijker) gereist en naar mijn hostal met de taxi gegaan. Dit was een tussenstop voor mijn volgende bestemming namelijk de volgende ochtend om 5.50 uur vlucht naar Manaus. Dit keer een vlucht met een flinke omweg via Brasil (hoofdstad van Brazilie), maar dat was een stuk goedkoper (had mijn liefje natuurlijk geregeld). Om ca. 12.00 uur was ik in Manaus en opgepikt door de organisatie Amazon Green Tours die mijn 5-daagse trip door het Amazonegebied regelt. 9 September mijn eerste tourdag richting het Amazonegebied met een bezoek aan een indianenstam, gezwommen met dolfijnen en die dag naar onze junglelodge gereden (pokke-eind gereden om daar te komen). Een mooie locatie aan een van de zijarmen van de Amazone. 2 Nachten slapen in de lodge en 2 nachten slapen in een hangmat in de jungle. Het programma bestond uit piranha-vissen, kaaimannen spotten en vangen, in de avond vissen vangen met een harpoen, slangen proberen te spotten, vogels en wildlife spotten. Mijn verwachtingen waren hoger wat betreft wildlife spotting. Wel apen gezien, maar voor de rest niet, erg jammer. In dit gebied heeft in het verre verleden veel ontbossing plaastgevonden voor de palmolieproductie en dat kon je op vele plekken nog goed waarnemen. Dus mijn verblijf in een maagdelike jungle was dus geen sprake van. Dit was een second forest waar de diversiteit van weleer bij lange niet aanwezig was. Natuurlijk liep je tijdes de junglewandelingen langs grote bomen en vele planten en lianen. Om meer maagdelijke jungle, vogels en wildlife te spotten zou je de boottour over de Amazone moeten doen, want die vaart wel 400 km de Amazone in. De junglenachten was wel een bijzondere ervaring om je kamp op te zetten, kampvuur met daarboven een kip die staat te garen en een pot rijst die staat te koken. Ook het slapen in een hangmat was voor mij nieuw en het slapen daarin viel me hardstikke mee. De gidsen maakten veel gebruik van het materiaal uit de jungle. Verbindingsmateriaal (touw maken van de bast van een bepaalde boom). Af en toe wakker door insecten en dierengeluiden. Trouwens bij onze nachtboottipjes2 zeer grote kikkers gespot, apart hoor. Overdag en ´s nachts kwamen we ook de nodige grote spinnen tegen brrrr. Het onbijt bestond uit crackers, gekookte eieren en ananas.
Wat ook vermeldingswaardig is dat we tijdens een jungletocht zijn verdwaald. Onze 2 gidsen hadden op een bepaalde moment vergeten het pad te markeren met inkervingen in de boomstammen onderweg. We waren echt verdwaald en dat met 2 gidsen, bijzonder. Uiteindelijk zijn we weer in de bewoond wereld gekomen maar toch....
Afgelopen nacht met het vliegtuig (van Manaus via Sao Paulo naar Campo Grande) naar mijn volgende avontuur, een bezoek aan het zeer uitgestrekte moerasgebied Pantanal. Dit ligt zuidwestlijk in Brazilie. In mijn volgend verslag hierover meer natuurliijk.
Ik heb helaas geen tijd om de foto´s hierbij te plaatsen maar probeer dit natuurlijk z.s.m. te doen.
-
15 September 2016 - 01:15
Antonnet&piet:
Hé Martin,
Wat weer een geweldig verslag! We reizen gewoon virtueel met je mee op deze manier.
Zo te lezen geniet je met volle teugen...( behalve van een vervelende 3-jarige Italiaanse bambino blijkbaar, zo tussen de regels door in te schatten..;-) )
Hou je haaks en doe voorzichtig!
Dikke kus en ik verheug me alweer op je volgende verslag! ( is heerlijk leesvoer in de nachtdienst..)
-
15 September 2016 - 08:00
Wim De Jonge:
Hoi Martin,
Wat weer een geweldige belevenissen. En ik had er toch niet aan moeten denken dat je niet meer uit de jungle was gekomen. Wie moet ik dan na 1 januari plagen ;-)). Het zijn herinneringen voor je leven die je maakt. Fantastisch! Gelukkig maar dat wij alleen de leuke berichten lezen en alle ontberingen en hitte en vocht niet meekrijgen. Het verdwaald zijn zal je vast wel even een angstig moment hebben bezorgd.
Ik wens je veel verder reisplezier en zie als uit naar je volgende bericht en natuurlijk de foto's.
Groeten
Wim -
15 September 2016 - 08:18
Willem:
Martin,
Ik leef met je mee. Je schrijft heel beeldend en helemaal zoals je bent ;-)
Ik ben benieuwd hoe het samen met jouw Marian gaat bevallen.
Graag een uitgebreid verslag daarover .......
Willem
-
15 September 2016 - 08:19
Henk:
Hoi Martin,
Je hebt weer heel veel leuke dingen gezien en ondernomen merk ik. Merkwaardig is het nu voor mij, dat jij in Brazilië zit en dat wij iemand in huis hebben die uit Brazilië komt. Een uitwisselingsstudente uit Salvador. Van haar weet ik dat er in Brazilië elke dag rijst en black beans wordt gegeten en veel vlees.
Ben je de black beans and rice nog niet zat?
Veel plezier op je volgende trip en niet te veel verdwalen, ik weet hoe je richtingsgevoel is, haha.
Saudacões.
-
15 September 2016 - 08:26
Klaas Sietse:
Hoi Martin,
Weer een mooi verslag. Prachtige dingen die je mee maakt. Geniet ervan.
Groet, Klaas Sietse -
15 September 2016 - 09:16
Ineke:
Goedemorgen Martin,
We waren al benieuwd hoe het er mee staat. Iedereen vroeg aan elkaar "heb je nog wat van Martin gehoord". Maar je was natuurlijk hartstikke druk met al die nieuwe avonturen. Fijn meegenieten hoor hier op afstand.
Ineke -
15 September 2016 - 09:41
Ellen:
Hallo Martin,
wat is het leuk om je reisverslag te lezen, in Rio heb je veel gezien en persoonlijk contact gehad met enkele sporters. Ik vind je fantastisch zo'n avontuur aan te gaan. Wat maakt je veel mee. Ik wens je nog veel avontuur en geniet ervan, lieve groetjes van Ellen. -
15 September 2016 - 12:07
Johan:
Martin,
Geweldige verhalen met mooie avonturen. Wel vraag ik me af of je tot rust komt daar in Brazilie...man man man wat een planning!
Toch wel een puntje van kritiek....hoe kan het dat de dames (volleybal) geen bronzen plak hebben kunnen bemachtigen...met jouw support was dat toch een eitje ;-) -
15 September 2016 - 13:14
Wim:
He Martin,
Ik was al voornemens om een ticket te regelen om je uit de jungle te halen. Eindelijk weer een reisverslag, maar niet verwacht dat je ook kunt verdwalen met gidsen.:-) -
15 September 2016 - 23:35
Leo Sand:
Hey Martinus,
Lekker bezig hoor, je maakt weer veel mee en dat voor een groot deel in je eentje, stoer man.
Ik moest bij de piranha's nog denken aan onze jungle tocht in Equador.
Mooi om je verhalen te lezen en blijf vooral genieten!
Groeten, Leo. -
16 September 2016 - 07:32
Myriam Hendriks:
Ha die Martin,
Heerlijk weer om over je avonturen te lezen en je te volgen op je Zuid-Amerikaanse trip! Via de Marian-tam hoor ik natuurlijk ook regelmatig wat en het duurt natuurlijk nog maar een maandje voordat ze je gaat vergezellen door Chili en Argentinie. Ben heel benieuwd hoe je het Pantanal gebied gaat ervaren; dat moet als vogelaar een paradijs zijn en dan duurt het niet lang meer voordat het Portugees wordt vervangen door het Spaans.
Geniet van alles!
Liefs,
Myriam -
16 September 2016 - 09:55
Heleen Van De Velde:
Hallo Martin,
Deze week stond ik op het punt om Marian te bellen. Ik was n.l. ongerust. Zo lang niets van je gehoord, ik dacht je moet wel in de jungle zijn omgekomen. Gelukkig las ik nu je fantastische verslag! Wat maak je allemaal mooie dingen mee. Vooral die tocht door de jungle waar jullie verdwaald waren, lijkt me doodeng, niets voor mij! Ben in ieder geval erg blij weer van je te horen. Blijf schrijven! Lieve groet van Heleen -
16 September 2016 - 17:16
Nynke:
Hé lieve Martin,
Fijn weer van je te horen! Wat een avonturen allemaal en ook al die leuke ontmoetingen (gekke beesten in de jungle en verdwalen daargelaten). Leek en lijkt me heerlijk de tour door de jungle. Krijg nu dus ook de andere kant wat mee. Blijft ook leuk dat jij bij de Olympische Spelen was en wij de wedstrijden hier allemaal konden volgen. Je proberen te spotten in het publiek was ook steeds een leuke bezigheid...:-)
Genietse, veel plezier en heel veel mooie momenten gewenst!
Liefs,
Nynke -
18 September 2016 - 12:23
Gert:
Prachtig Martin, hoe je dit allemaal vertelt, beeldend, vol van interactie en strijd! Van de stedelijke jungle naar de Amazone, Van volleybalsters in de metro naar oude vrouwtjes op het plein, Van nachten doorhalen in de bus naar slaapgenot in een hangmatje in de wildernis. Jammer dat je in Rio m'n kapster Norma hebt gemist, jullie waren tegelijk de volleybalsters aan het aanmoedigen! Zie uit naar het volgende verslag of een whatsapp gesprek! Goede reis, Gert -
20 September 2016 - 14:41
Joany:
Lief oompje, wat een avontuur weer in die weken!
Blij dat jullie wel de weg terug hebben gevonden en niet zijn opgegeten door spiecies!!!
Kijk weer uit naar je mooie foto's en verhaal!
xxx van Ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
